Verbinding is rendement!

Verbinding maken en rendement halen zijn zaken die ik al jaren meeneem in mijn werk. Sinds kort snap en voel ik pas waarom. En wat de kracht van verbinding is om rendement te behalen. Rationeel is het allemaal goed te begrijpen, maar om het ook echt te voelen, neem ik jullie mee in dit, enigszins persoonlijke, blog.

5 jaar geleden is onze jongste dochter geboren. Na een paar dagen bleek ze het Syndroom van Down te hebben. Best even schakelen kan ik wel zeggen.
We waren vooral met de toekomst bezig; wat zou dit betekenen voor het onbezonnen leventje van onze oudste dochter, wat betekent dit voor het werk, etc. En juist daarom (en nog heel veel redenen meer) is zij is het beste wat mij kon overkomen.
In haar prille leventje heeft zij mij al meer geleerd dan menig goeroe of leermeester dan ook!

Ik ben iemand die erg resultaatgericht is, die zichzelf doelen stelt en die doelen ook haalt. Ik ben iemand die houd van plannen. Ik leef van het halen van rendement en heb deze kwaliteit tot mijn focus gemaakt; ik leer HRD-ers meer rendement te halen uit trainingstrajecten.
Echter dit zijn allemaal zaken die niet voorkomen in het systeem van mijn dochter.
Zij leeft in het moment en met de dag.
En wij leven inmiddels ook meer met de dag. Tenminste voor mijn gevoel doen wij en ik dat al heel goed. Uiteraard plannen we thuis zeker wel dingen en daarnaast probeer ik vanuit mijn werk anderen te leren, juist geformuleerde, doelen te halen.

Maar telkens had ik het gevoel dat er iets niet klopte. Ik zeg dat ik zoveel van haar leer, door meer in het moment te zijn en niet altijd met de toekomst en het resultaat bezig te zijn en waarom richt ik mij dan zakelijk gezien op het meer rendement halen uit trainingen.
Hoe doel-en resultaatgericht wil je het hebben??!! Het voelde tegennatuurlijk.

En vorige week had ik het ineens en ik heb het gevoel nog steeds.
Ik doe echt niet iets wat tegen mijn natuur in gaat. Sterker nog; ik luister er juist heel goed naar!
Samen met mijn man, school, logopediste en de zwemjuf proberen we het beste uit haar te halen. Het eerste doel, of liever gezegd onze wens, wat wij met haar voor ogen hadden, heeft ze al ruimschoots gehaald. De wens was dat zij zich in ieder geval goed verstaanbaar kan maken als zij groot is. Nou dat is onze kwebbelkont zeker goed gelukt.

Dus we gaan verder. Momenteel zijn we bezig met het leren lezen. En ja, dit is echt een heel concreet doel: vóór dat ze naar groep 3 gaat, kan zij al lezen!

Hoe doen we dat nu? Resultaten halen, zonder druk maar door onze verbinding! Dat is het eigenlijk.

En ineens vallen alle kwartjes samen.
Tica Peeman heeft het in haar boek ‘Het nieuwe leiderschap’ over de 3 R-en;
Richting geven, Ruimte bieden en Resultaten vragen.

Ik kan mij helemaal vinden in deze theorie, mits je het goed uitvoert. In mijn leiderschapstrainingen neem ik deze theorie mee, maar we kijken ook hoe je dit kan uitvoeren. Hoe geef je nu richting, hoeveel ruimte bied je dan om die resultaten te kunnen vragen?
De enige manier om dit goed te kunnen doen, is door dichtbij iemand te staan en te blijven. Dat betekent niet dat je er bovenop moet zitten, want dan ben jij harder aan het werk dan de ander. Daar gaat het juist vaak mis.
Dichtbij betekent in dit geval in verbinding staan.

Wij staan in verbinding met onze dochter. Wij kijken naar haar doen en laten, wij kijken naar haar ontwikkeling, wij stemmen de manier van werken op haar belevingswereld af, wij volgen haar in haar concentratie en laten haar bepalen wat ze die dag daarmee wil doen. Dat betekent dat wij onze doelen halen, maar zij bepaalt het tempo en de manier waarop. Dus zijn we met haar ‘in het moment’ in verbinding. In plaats van dat wij bepalen hoe ze hier aan gaat werken.

Wat is dan nu de aanpak om met je medewerker in verbinding te komen?

Net als bij een kind ga je naast je medewerker zitten, zodat jullie samen kunnen kijken waar jullie naar toe willen (persoonlijke doelen maar ook team- en organisatiedoelen), en laat je de ander bepalen hoe hij daar aan wil werken en in welk tempo. Je werkt vanuit één document zodat je volledige transparantie biedt. Jij stuurt het gesprek, maar je medewerker die geeft aan hoe hij dit wil en voor zich ziet. Jij hoeft dan alleen maar de vragen te stellen. Belangrijk is hierbij is dat je de kunst van de open vragen goed beheerst en vooral geen suggestieve vragen gebruikt. Door het gebruik van suggestieve vragen leg je druk op de persoon. En net als bij een kind heeft druk uitoefenen op een volwassene ook een averechts effect. De kans is groter dat het afgeraffeld wordt en er weinig tot niets gedaan wordt.

Blijf telkens kijken naar de non-verbale uitstraling van je medewerker. Zie je al wat bloeien, zie je lol ontstaan of zie je een ongeïnteresseerde houding? En maak het gedrag wat je ziet bespreekbaar. Dus ook als je een positieve houding ziet en vraag goed door bij een negatievere houding? Waar komt dit vandaan? Wat doet het met je als we zo bezig zijn.
Gun jezelf ook een leermoment en zie in dat je fouten maakt en mag maken. Alleen door dit bespreekbaar te maken creëer je verbinding.

Juist door dicht bij de ander te blijven en door duidelijk te zijn, laat je iemand in zijn waarde en zal hij/zij meer bereiken. Wat wil je medewerker die dag, die week of die maand aan zijn doel doen? Wacht eerst het antwoord af, kijk, volg en verwonder jezelf.

Hoe opener je staat voor de inbreng van de ander, hoe sterker de verbinding wordt en hoe mooier de behaalde resultaten zijn.

Wij zijn er trots op dat onze madam, die met haar bijna 5,5 jaar al begint met hakken en plakken (kinder leestermen) over alles wat er in het dagelijks leven gebeurd. Wij sluiten aan bij haar belevingswereld.

Ik ben zo dankbaar dat ik door haar beter voel hoe wij als volwassene elkaar beter kunnen ontwikkelen. En dat het dus heel juist is om rendement na te streven, maar dan alleen in de verbinding. Dank je wel Linn, mijn kanjer!!

Welke eerste stap ga jij maken om meer in verbinding te staan richting het samen behalen van het gewenste resultaat?
Ik zie je stap graag als onderstaande reactie terug.